Páskamessa biskups

 

 Það voru mörg gullkornin sem hrutu af munni biskupsins okkar í hátíðamessunni að morgni páskadags.  Og hollt fyrir alla, trúaða jafnt sem trúleysingja, að kynna sér predikunina og hugleiða hana.  Predikunina má sjá í heild á www.tru.is undir flipanum “postillan” Krossinn – Páskarnir. 

Hér eru nokkrar tilvitnanir (beinar tilvitnanir í ræðu biskups eru skáletraðar):

Krossinn má víða sjá og er öflugt tákn, hvort sem það er á gröfum hinna látnu, í trúarlífi einstaklingsins eða siðvenju samfélagsins. Ung skáldkona, Gerður Kristný, er með lítið ljóð í ljóðabók sinni, Höggstaður, sem vísar til merkingar krossins á fremur kaldhæðinn hátt, það heitir, „Dánartilkynning trúlausa mannsins:“ „ Fyrir ofan myndina
ekki kyrrlátur kross,
heldur rós
eins og hann hafi trúað því
að eilíft líf biði hans
í blómabúð.“ Það er því miður alveg áreiðanlegt að trú er í sjálfu sér engin trygging fyrir siðgæði og sönnum dyggðum. Siðlausa og siðblinda menn er eins að finna meðal trúaðra og guðlausra. Allt mannlegt eðli hneigist til sjálfshyggju og eigingirni. Synd og glötun er staðreynd. Það á við um marga sem sagt var um mann: „Hann hafði hreina samvisku af því að hann notaði hana aldrei!“ Reiði og öfund, ágirnd, og eigingirni og aðrir lestir er öllum mönnum sameiginlegt - og öllum mönnum verkefni til að takast á við og yfirvinna. Trúin verður oft handbendi illra hvata, valdasýki og haturs, já, eins og líka stjórnmálin, já, og að ekki sé talað um kynhvötina, maður lifandi! Og vart getur mannlegt samfélag verið án alls þessa. Ástin, umhyggjan og trúin eru iðulega afskræmd og verða handbendi hins illa. En eru þó uppspretta þess sem best er og fegurst í lífinu sem okkur ber að rækta og greiða veg.

Stundum finnst mér að okkar lúterska kirkja sé ekki að ná til fólksins.  Þröngsýni, kreddur og innbyrðis deilur er það sem við okkur blasir og er það sem fólk tekur eftir.  En svona predikun er alveg þessi virði að staldra við og hugleiða hvað gefur lífinu gildi.  Ekki síst nú þegar verðbólgudraugurinn og kreppumóri hafa verið vaktir upp.